Կա՛մ ես եմ մոլագար, կա՛մ էլ...

Պարզվում է` Երևանի ավտոբուսներն աշխատում են մինչև 23.00-ն, սակայն քաղաքացիների որոշ մասը դրանից անտեղյակ է։ Պարզվում է նաև` երեկոյան ժամը 18.00-ից հետո որոշ բողոքավոր քաղաքացիների (այդ թվում` տողերիս հեղինակի) աչքում «Բոգդաններն» ու «Հունդայիները», ինչպես նաև չինական մանուշակագույն ավտոբուսները, այսպես ասած, «մտնում են», ինչպես բրդյա կիսավարտիքը լվացքից հետո։ Այսինքն, ուղևորներիս աչքին դրանք երթուղային միկրոավտոբուսների տեսքով են երևում։ Համենայն դեպս, քաղաքապետարանի տրանսպորտի վարչության պատասխանից միայն սա կարելի է ենթադրել։ Մեր լրագրողի` «Էրեկ լավ էլ, քանց վուր էսօր» հոդվածում տրանսպորտի վարչության աչալուրջ պաշտոնյաները վստահեցնում են, որ անխտիր բոլոր ավտոբուսներն աշխատում են մինչև 23.00-ն։ Ինձ մի բան է մնում անել. ճանապարհ բռնել հոգեբույժի մոտ, այնուհետև հյուրընկալվել ակնաբույժին, վերջում էլ գտնել այդ չարաբաստիկ խնդրի պատասխանը։ Չէ՞ որ հինգ տարի է` ես փորձում եմ մայրաքաղաքի հարգարժան տրանսպորտային վերահսկիչներին գլխի գցել, որ մասնավորապես, թիվ 19 երթուղու «Բոգդանները» շաբաթ և կիրակի օրերին լքում են երթուղագիծը, ուսանողական «գործադուլների» ժամանակ, այսինքն, ամառային և ձմեռային արձակուրդներին, առհասարակ, ննջում են հավաքակայանում, լիուբոլ օրերին էլ ուղեգծում հայտնվում են 40 րոպեն մեկ` մինչև 18.30-ը։ Այսպիսով, ինչպե՞ս համոզել մայրաքաղաքի տրանսպորտի վարչության պետ հարգարժան տիար Նավասարդյանին, որ թիվ 19 «Բոգդանը», իսկապես, բարոյազրկված երթուղագիծ է։ Բայց եթե վերը նշվածը դարձյալ չի համոզի իմ հարգելի գործընկեր-հակառակորդ Նավասարդյան Հենրիկին, հրավիրում եմ միասին այցելել հոգեբույժին, ակնաբույժին, վերջում էլ գնալ խաշ ճաշակելու` առանց սխտորի։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ